Jouw Stukje
Doe mij jouw stukje van de hemel
we ruilen voor één dag
jij mijn plekje hier op aarde
stel je voor dat dat eens mag
Ik zou boven toe gaan kijken
hoe je ieder weer begroet
hoe ze naar je zouden kijken
als je de deur weer opendoet
Hoe je weer met hen zou lachen
over vroeger en wat is geweest
wat je zou zeggen als ze vragen
zeg, wie mis je nou het meest?
En als de avond is gekomen
kijk je nog één keer achterom
lieve woorden en een glimlach
oh als dat nou toch eens kon…
Ik had jouw stukje van de hemel
en het was maar voor één dag
zal ik nog eens met je ruilen,
en dat het dan wat langer mag?
Deel dit gedicht met vermelding: Dichtbijhetafscheid.nl | Marjos Kösters
